غلامعباس زابلی، مهندسی برق خوانده و مدرک کارشناسی ارشد زبان خارجه هم دارد.
خاطرات خوش دوران کودکی اش از بازی باعث شده تا او بعد از سال ها باز هم به سراغ بازی برود. این بار نه برای خودش، بلکه برای بازی و ترویج آن در بین خانواده ها.
« مادرم در کودکی توجه زیادی به بحث بازی در تربیت من داشتند. کودکی من با بازی گذشت. در بزرگسالی متوجه برخی تفاوت های خودم در حوزه عملکرد و مهارت ها با دیگر هم سالان شدم و رفته رفته اثرات بازی را در خودم بیشتر از قبل احساس میکردم.»
آشنایی آقای زابلی با بازی های رومیزی به سال ۹۳ بر میگردد، همین آشنایی زمینه ساز راه اندازی موسسه فرهنگی صریر یزد و فروشگاه بازیترو در سال های ۹۵ و ۹۶ می شود.
« طبق تجربه فعالیت های دوران دانشجویی می دیدم که خانواده رها شده است. همه ارگان ها و مسئولین در مورد افزایش جمعیت حرف می زنند اما برای مسئله اوقات فراغت ، تفریح و ارتباط والد و فرزند فکری نشده، یا اینکه می دیدم نگاه ما به مسئله بازی همیشه سلبی بوده به کودک یا نوجوان می گوییم بازی نکن در حالیکه باید ایجابی عمل کرد و اتفاقا باید گفت بازی بکن و فواید بازی را باید بیان کرد. دغدغه دیگر من فضای مجازی و بازی های رایانه ای بود که باعث شده کودکان تفکر منطقی و واقعی نداشته باشند. در ارتباط گیری و حل مسئله دچار مشکل بشوند. مسئله دیگری که ما در جامعه داریم عدم تربیت نخبگان در حوزه بازی است. نباید اجازه دهیم که در بازی هم مثل برخی بحث های فرهنگی دیگر مرعوب غرب شویم. باید در بازی خودمان گفتمان تولید کنیم و این تولید گفتمان با ترویج بازی شروع می شود. ما میخواستیم بازی را محور انتقال مهارت ها و آموزش ها قرار دهیم و در نهایت برای بازی یک پیوست اقتصادی تعریف کنیم تا افراد فعال در این حوزه به دلیل عدم تامین مالی و پیوست های اقتصادی از فعالیت در حوزه بازی دلسرد و ناامید نشوند.»
فعالیت اصلی آقای زابلی در سال های ۹۳ و ۹۵ ترویج بازی از طریق برگزاری ایونت ها و رویدادهای بازی بوده است. اولین برنامه رسمی شان در روز جهانی بازی های رومیزی برگزار شد.
«اولین رویدادی که برگزار کردیم از اطرافیان، دوست و آشنا دعوت کردیم تا حضور داشته باشند. بازی هایی که در خانه داشتیم را بردیم و چند بازی جدید هم خریدیم. هدف ما این بود که افراد را با این موضوع آشنا کنیم که بازی چیست و چرا باید بازی فکری انجام بدهیم. ما دو شعار داشتیم: “بازی رو جدی بگیر ” و ” بازی خودت رو بازی کن”. مخاطب دوست داشت بداند این شعارها به چه معناست و ما هم در فرایند پاسخ به سوالات او، به تبیین فضای بازی می پرداختیم. بازی را جدی بگیریم چون بازی اثرات آموزشی ، مهارتی زیادی برای همه گروه های سنی دارد. با بازی رومیزی مناسب می شود بچه های کم رو و خجالتی را به سمت اجتماعی شدن برد. حل مسئله و تمرکز را به افراد یاد داد، مهارت های ارتباطی و … بازی خودت رو بازی کن یعنی هر مخاطب ابتدا باید بداند بازی را برای چه گروه سنی، جنسیتی و چه مکان و چه تعداد افراد میخواهد. سابقه بازیکن هم در انتخاب نوع بازی مهم است. با دانستن اینها بازی خودت رو به تو معرفی میکنیم.»
موسسه صریر کم کم برای برگزاری رویدادها با شهرداری، هیئت ها و سازمان ها همکاری می کردند. این رویدادها حتی در مراسم اعتکاف هم برگزار شده است. در کنار برگزاری رویداد ها برگزاری چندین دوره مسابقات فصلی بازی های فکری و همکاری با شهرداری یزد در برگزاری و اجرای مسابقات بازی های فکری برای اولین بار در مسابقات ورزشی شهر یزد و همچنین راه اندازی فروشگاه بازی فکری نیز در کارنامه این موسسه فرهنگی هنری می باشد.
«یکی از شروط خرید از فروشگاه بازی فکری این است که نوجوان یا کودک باید حتما به همراه خانواده برای خرید بیاید. خانواده باید از ابتدا درگیر فرایند خرید بازی باشد، اقناع سازی صورت گیرد تا بتواند با فرزندش در بازی همراهی کند تا یکی از اثرات بازی که بهبود رابطه والد و فرزند و افزایش صمیمت و شناخت بین آنهاست بیشتر و بهتر اتفاق بیفتد.»
