مامان نجار قصه مادری است که فعالیت اجتماعی را هم در کنار نقش مادری اش دنبال می کند. او با دیدنِ مادرهایی که با داشتن چند فرزند کسب و کار کوچکی راه انداخته اند انگیزه می گیرد و با استفاده از فضای بام سبز خانه اش فعالیتی را شروع می کند.
بهار خورسندیان، کارشناس ارشد روانشناسی، طراح و سازنده اسباب بازی های چوبی مامان نجار، که فعالیت خود را در کارگاه خانگی اش از سال ۹۸ آغاز کرده؛ می گوید:
« دوست داشتم با توجه به تجربه مادری ام، کسب و کاری در حوزه ی کودک آغاز کنم که فرزندان خودم هم از این فعالیت بهره مند شوند. بعد از مشورت و تحقیق حوزه اسباب بازی را انتخاب کردم، آن هم اسباب بازی های چوبی، چون که چوب یک ماده طبیعی است و من از کار کردن با آن لذت می بردم. برای آموزش ساخت اسباب بازی ابتدا به نجاری های شیراز رفتم و کار با دستگاه هایی مثل اره مویی برقی ،اره عمود بُر ،سمباده دیسکی، دریل و … را تا حدودی ازآن ها یاد گرفتم. اما ادامه مسیر را خودم با آزمون و خطا جلو رفتم. خودآموزی بودم که شاید بعضی اوقات برای ساخت یک قطعه چوب۵۰ روش را امتحان می کردم و تازه بعد که اسباب بازی آماده می شد برای آشنایی با اشکالات، آن را به پسر ۳ ساله ام می دادم تا با آن بازی کند.»
خانم خورسندیان که تعدادی از اسباب بازی هایش را خودش ایده پردازی و طراحی کرده درباره کیفیت و محتوای اسباب بازی هایش می گوید:
«بعضی از مادرها دنبال یک اسباب بازی تزیینی هستند که کودک شاید دوسه بار با آن بازی کند. اما من هدفم این است که کودک اسباب بازی را دوست داشته باشد و با آن ارتباط بگیرد. در ساخت اسباب بازی ها تمام الگو را نمیدهم و جایی برای خلاقیت و فکر کودک می گذارم؛ مثلا پازل چوبی را طوری طراحی کرده ام که کودک می تواند به اندازه خلاقیتش بازی تعریف کند و یا نقاشی و رنگ آمیزی بعضی از کارها را برعهده ی کودک می گذارم تا با تکمیل اسباب بازی اش، احساس بهتری نسبت به آن پیدا کند. بیشتر موضوعات تولیدات من معرفی عناصر طبیعی و یا تاکید بر خانه و خانواده است. بعضی از ایده ها را هم از علاقه مندی های پسرم می گیرم، وقتی دیدم پسرم دوست دارد کار نجاری انجام بدهد، یک جعبه نجار کوچولو طراحی کردم تا بچه های دیگر هم لذت کار با چوب را تجربه کنند.»
