محدثه سطوطی، مادرجوانی است که در مسیر تربیت فرزندش از بازیهای خلاقانه استفاده می کند و تجربههایش را با مادران دیگر به اشتراک می گذارد. او فعالیت در حوزه بازی را از یک سالگی پسرش در سال ۹۲ آغاز کرده است. «زندگی در شهر غریب و سر کردن ساعات طولانی با یک پسربچه یک ساله ی پرانرژی و کنجکاو برایم سخت بود. اما من مادر بودن را انتخاب کرده بودم و حالا باید مسئولیت انتخابم را می پذیرفتم تا بتوانم فرزندی شایسته و سالم تربیت کنم. بنابراین شروع کردم به مطالعه کتاب های تربیتی و جستجو در سایت ها و مقالات، تجربههای مادران را می خواندم و بازیهایی را که می دیدم با پسرم اجرا می کردیم.»
اما اینکه چرا بابازی به معرفی خانم سطوطی پرداخته، دلیلش این است که ایشان توانسته با استفاده از ظرفیت فضای مجازی بازیهایی که با فرزندش طراحی و تجربه می کند را بدون هیچ چشم داشتی برای مادران دیگر به اشتراک بگذارد. «تجربیاتم را به اشتراک میگذارم چون برایم مهم است که همهی مادران به اهمیت بازی به عنوان یک ابزار ساده در تربیت کودک پی ببرند. از طرفی میخواستم این نگاه را به دیگران منتقل کنم که مادری کردن کار بیهوده ای نیست بلکه اثربخش، امید آفرین و در عین سختی شیرین و لذت بخش است.»
بازی های خانم سطوطی صرفا سرگرمی نیست، او سعی دارد کودکش را در بازی با سبک زندگی و مسئله های عینی آشنا کند. «یکی از اهداف بازیهای ما، این بود که پسرم اقتصاد و کارآفرینی را یاد بگیرد، مثلا یک بار باهم در خانه صابون ساختیم تا به بچههای فامیل هدیه بدهیم که بر اثر آلودگی مریض نشوند.»
خانم سطوطی در انتخاب بازی بر اصول و مبانی تربیت دینی تاکید می کند. او بازی را فرایندی پیچیده نمی بیند. در بازی های او و کودکش، اسباب بازی محوریت ندارد بلکه هر وسیله ای می تواند اسبابِ بازی باشد، از کفگیر و ملاقه گرفته تا مواد غذایی مثل سویا و سبوس نان و … «آن اوایل فقط بازی ها را از دیگران تقلید میکردم. کم کم با مداومت در بازی، ذهن خودم و پسرم خلاق شد و خودمان بازی طراحی میکردیم. الان بدون هیچ زحمتی برای هر موضوعی باهم بازی سازی میکنیم. اوایل تولد پسرم، انتقال مفاهیم و ارزشهای دینی به کودک برایم جای سوال و نگرانی داشت اما در بازی خیلی به این مسئله می شود پرداخت و اثربخشی آن از مستقیم گویی و راه های دیگر خیلی بیشتر است.»
این مادر جوان تا بحال بالغ بر ۱۰۰ پست بازی محور در صفحه اینستاگرامی اش منتشر کرده که علاوه بر معرفی بازی به اثرات تربیتی و رشدی بازی نیز پرداخته است. خانم سطوطی در بازی محدود به فرزندان خود نمانده و برنامه های بازی محوری برای کودکان در مسجد و پارک بانوان شهر نیز طراحی و اجرا کرده است.